In 1998 startte ik als advocate.
Gaandeweg diende ik echter vast te stellen dat het klassieke rechtssysteem vaak niet tegemoet komt aan de noden van mensen.
Een onafhankelijke instantie spreekt recht. Partijen hebben hier weinig inspraak in.
Meestal krijgt één partij gelijk en de andere ongelijk of beiden krijgen een beetje gelijk. Er kan beroep aangetekend worden waardoor het heel lang duurt eer er een definitief vonnis volgt. De onzekerheid, de duurtijd en de kostprijs wegen zwaar.
Mensen blijven na een gerechtelijke procedure vaak met veel frustraties zitten omdat er onvoldoende aandacht werd besteed aan hun dieper liggende behoeften en belangen. Waarom willen mensen zus of zo? Waarom eisen mensen dit of dat? Wat zijn hun onvervulde behoeften?
Zou het niet beter zijn dat mensen opnieuw met elkaar leren communiceren? Ligt een gebrek aan communicatie net niet aan de basis van veel (zo niet alle) problemen?
Denken/spreken we met zijn allen niet te veel vanuit het hoofd en te weinig vanuit het hart?
Ik ben ervan overtuigd dat bemiddeling een antwoord kan bieden op deze vragen alsook voor een groot stuk tegemoet komt aan de nadelen van de klassieke rechtspraak.
